"Źródłem bogactwa narodów jest praca."
Stanowiskow sprawie niepodpisywania ustawy "Ordynacja podatkowa"
Stanowisko
Business Centre Club, Centrum im. Adama Smitha, Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, Izby Przemysłowo-Handlowej Inwestorów Zagranicznych, Polskiej Federacji Niezależnych Przedsiębiorców i Polskiej Rady Biznesu
w sprawie niepodpisywania ustawy "Ordynacja podatkowa"
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. “Ordynacja podatkowa” została przyjęta przez Sejm RP. Aktualnej wersji nadal jest daleko nawet do poprawności pozwalającej stwierdzić jej zgodność przynajmniej z obowiązującymi nas aktami międzynarodowymi oraz nową Konstytucją RP. W szczególności bardzo niepokoi wprowadzenie z naruszeniem norm konstytucyjnych, daleko idących uprawnień organów skarbowych i ministra finansów w zakresie wprowadzania i kształtowania ciężarów publicznoprawnych, zajmowania majątku podatników, pozostawienia uznaniu administracyjnemu zmniejszania obciążeń podatkowych, nierówności stron w postępowaniu podatkowym oraz odpowiedzialności osób trzecich za podatnika na zasadzie ryzyka bez ich zawinienia.
Ustawa w obecnym kształcie stanie się elementem destabilizacji działalności gospodarczej i systemu podatkowego, przedmiotem sporów i dziesiątków wykładni oraz rozważań Trybunału Konstytucyjnego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego. Potrzebna jest przejrzysta, kompleksowa, prorozwojowa, regulacja systemu podatkowego.
Całą ustawę należy poddać gruntownym zmianom w drodze spokojnego i rzetelnego procesu legislacji. Niezbędne jest dokonanie zmian, które pozwoliłyby uznać tę ustawę za zgodną z normami międzynarodowymi, naszą Konstytucją i zdrowym rozsądkiem, o ile oczywiście ma ona wspierać, a nie hamować rozwój gospodarczy kraju.
Do norm, które należałoby bezwzględnie objąć zmianami, należy zaliczyć następujące przepisy:
art. 22§1, 23§ 5, 25 pkt. 1i 2, 28§3, 46§ 3pkt 2, 47§5, 50, 54, 58, 61§4, 67§3 i 4, 81§5, 82§6, 87§5, 89, 303, w których udzielono Ministrowi Finansów praw do określania obowiązków podatkowych, zmian ich treści, terminów, wysokości oraz rozmiarów innych świadczeń publicznoprawnych bez określenia warunków, zakresu bądź granic ustawowych,
art. 82 i 85, w których przewiduje się składanie informacji o podatnikach i czynnościach oraz prawach majątkowych w nieograniczonym lub nadmiernym zakresie bądź których zakres sporządzania i zobowiązanych do ich składania może swobodnie określać minister finansów,
art. 14§1 pkt. 2, w którym udzielono ministrowi finansów prawa do “urzędowej interpretacji” prawa podatkowego bez skutku jej powszechności,
art. 10, w którym nie zapewnia się bezwzględnego prawa wyboru formy opodatkowania w przypadku ryczałtów,
art. 28, w którym nie zapewnia się ekwiwalentnego wynagrodzenia dla płatników i inkasentów, pozostawiając swobodnemu uznaniu ministra finansów ustalanie wysokości ryczałtów,
art. 33, w którym przyznano organom podatkowym prawo zabezpieczania na majątku podatnika zobowiązań podatkowych już przed terminem płatności, a nawet jeszcze przed ustaleniem zobowiązania podatkowego,
art. 64, w którym ograniczono możliwość potrąceń wymagalnych i bezspornych wierzytelności podatników z wymagalnych należności budżetowych,
art. 107, 111, 112, 116, w którym wprowadzono zasadę podatkowej odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatnika, w tym odpowiedzialność członków rodziny przedsiębiorcy niezależną od zawinienia, nabywców środków trwałych za podatki, a zbywcy i członków zarządów spółek kapitałowych za podatki spółki,
art. 129 w zw. z art. 133 i 178, w których stanowi się o jawności postępowania podatkowego, a tym samym i akt podatkowych dla szerokiego kręgu osób, których interesu choćby pośrednio postępowanie dotyczy,
art. 182, 297§1, 298, 299§3 i 300, w których umożliwia się dostęp do danych podatników objętych tajemnicą bankową i skarbową szerokiemu kręgowi osób "w związku ze wszczętym postępowaniem”,
art. 138§2, w którym udziela się prawa organom podatkowym do wyznaczania dla osoby nieobecnej przedstawiciela uprawnionego do działania w postępowaniu podatkowym za stronę,
art. 148§2 pkt. 2, i 149, w których wprowadza się formułę doręczenia w miejscu pracy adresata osobie uprawnionej do odbioru korespondencji, a w miejscu zamieszkania sąsiadowi lub dozorcy domu ze skutkami doręczenia podatnikowi,
Powyższe przepisy w dotychczasowym ich brzmieniu nie powinny stać się obowiązującym prawem dla dobra zasady praworządności, poszanowania wiążących nas norm międzynarodowych oraz gospodarki.
Pragniemy zwrócić uwagę Pana Prezydenta na konieczność podjęcia skutecznego, prawem przewidzianego działania, aby sprawa ta nie stała się przedmiotem destruktywnych politycznych debat w okresie formowania koalicji parlamentarnych.
Business Centre Club
Centrum im. Adama Smitha
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Izba Przemysłowo-Handlowa Inwestorów Zagranicznych
Polska Federacja Niezależnych Przedsiębiorców
Polska Rada Biznesu